تأثیر تمرینات منتخب پیلاتس بر قدرت عضلانی، تعادل و هموگلوبین گلیکوزیلۀ بیماران زن مبتلا به دیابت نوع2

دیابت با اختلال در ارگان‌های مختلف همراه بوده و پیامدهای ناشی از آن شایان توجه است. پیلاتس روش مفیدی به‌منظور کنترل بیماری است. هدف از این مطالعه تعیین اثر‌بخشی تمرینات منتخب پیلاتس بر قدرت عضلانی، تعادل و هموگلوبین گلیکوزیلۀ بیماران مبتلا به دیابت نوع2 بود. 30 بیمار زن مبتلا به دیابت در دامنۀ سنی 45-30 سال به‌صورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی هشت هفته تمرینات پیلاتس را انجام دادند. قدرت با دستگاه دینامومتر، تعادل ایستا و پویا با آزمون‌‌های ایستادن روی یک پا و ایستادن و رفتن و هموگلوبین گلیکوزیله از طریق آزمایش خون، پیش و پس از هشت هفته اندازه‌گیری شد. به‌منظور آنالیز داده‌ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که پس از هشت هفته بهبود معناداری در قدرت عضلانی، تعادل ایستا و هموگلوبین گلیکوزیلۀ گروه تجربی مشاهده شد و در گروه کنترل تغییر معناداری مشاهده نشد (‌05/0≥P). همچنین نتایج تغییر معناداری را در تعادل پویا در هر دو گروه تجربی و کنترل نشان نداد (‌05/0≥P). نتایج نشان داد از این تمرینات می‌توان به‌عنوان روش درمانی مکمل سودمند برای این بیماران استفاده کرد.[1]